Henüz 12 yaşındayım. Fakat her an, hatta an be an, yaşım değişiyor. Yıl olarak değil tabii, ama dakika dakika; saat saat ve gün be gün büyüyorum.Hatalarımız biraz olsun görmezden gelinsin, şans verilsin istiyorum. Çoğul cümle kurduğumun farkındayım, egoist olmak istemem. Bana verilen şans bütün yaşıtlarıma hatta benden daha küçüklere de verilsin. Büyümek, yeterli bir mazeret olamaz mı?
Başkaları tarafından anlaşılamama şikâyetlerinin zirveye çıktığı ilk gençlik döneminde, okulunda ve ailesi ...